اینه ها اونجا نبودن تا ببینیم که چه زشتیم رو درخت با نوک خنجر((زنده باد درخت)) نوشتیم زنگ خوش صدای تفریح واسمون زنگ خطر شد همه چوبای جنگل دسته تیغ تبر شد
بابک جان ما همدیگر را نمی شناسیم ولی فقط یک چیز : بعضی وقتها آدم بهتر است در جستجوی دلیل خوب بودن بگردد . بگرد پیدا کن . مثل کسانی که دوستت دارند هرچند دلچرکین باشند .
چنگْ آهنگ
شنبه 17 خردادماه سال 1382 ساعت 10:30 ب.ظ
خانهی زندهگیِ من؛ با پنجرههای اندک، یک پلّه، فضایی تاریک، باغچهای خشک، بامی بس کوتاه بیهیچ منظرگاهی، و دری شکسته و فرسوده شاید……هست – امّا مأمنیست که میدانم باوفاست و بیرحم نیست… خانهی من، هر چند ویران، مأمنِ من است مأمنِ من است مأمنِ من است مأمنِ من است… فرهنگ عمید مأمن را اینگونه ترجمان است: جایِ بیبیم و بیترس شدن، مطمئن شدن، و (ضدّ خوف)
من از وقتی این آهنگ رو شنیدم دارم فکر می کنم که معنیش چیه . می شه بیشتر توضیح بدی؟؟
[ بدون نام ]
یکشنبه 18 خردادماه سال 1382 ساعت 07:09 ق.ظ
راستی چرا؟! چی کورمون کرده و بی خبریم؟ بی خبریم؟! نه باور نمی کنم. چمون شده؟!! آیینه ها رو شکستیم و نمی بینیم. تو قاب آیمون، خدارو چطور؟! عالی بود. موفق باشی.
همه چوبای جنگل دسته تیغ تبر شد .......... درست مثل ادما ........... راستی این عکسه خیلی اشتیاقم را به دریا بیشتر کرد ........ من ساحل دریا را میخوام )):
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
مرده شور هرچی درخت و تبر رو ببرن
بابک جان ما همدیگر را نمی شناسیم ولی فقط یک چیز :
بعضی وقتها آدم بهتر است در جستجوی دلیل خوب بودن بگردد . بگرد پیدا کن . مثل کسانی که دوستت دارند هرچند دلچرکین باشند .
خانهی زندهگیِ من؛ با پنجرههای اندک، یک پلّه، فضایی تاریک، باغچهای خشک، بامی بس کوتاه بیهیچ منظرگاهی، و دری شکسته و فرسوده شاید……هست –
امّا مأمنیست که میدانم باوفاست و بیرحم نیست…
خانهی من، هر چند ویران، مأمنِ من است مأمنِ من است مأمنِ من است مأمنِ من است…
فرهنگ عمید مأمن را اینگونه ترجمان است:
جایِ بیبیم و بیترس شدن، مطمئن شدن، و (ضدّ خوف)
من از وقتی این آهنگ رو شنیدم دارم فکر می کنم که معنیش چیه . می شه بیشتر توضیح بدی؟؟
راستی چرا؟! چی کورمون کرده و بی خبریم؟ بی خبریم؟! نه باور نمی کنم. چمون شده؟!! آیینه ها رو شکستیم و نمی بینیم. تو قاب آیمون، خدارو چطور؟! عالی بود. موفق باشی.
امان از حواس پرت.
اسممو یادم رفته بود بنویسم!!
خیلی شعر قشنگیه...حس واقعی این روزاس ...اینکه خوب و بد جاش عوض شده و نمیشه هیچ کاری کرد..........
با این که درکش سخت است ولی می تونه گویای خیلی چیزها باشه.
سلام و عرض ادب.. شعرهای زیبایی مینویسی.. من با با اجازه لینک شمارو میزارم.. شما هم اگر دوست داشتید من خوشحال میشم..
هر کی میتونه از این شعر یا همین چندتا خط از شعر یه چیزیو درک کنه ولی واقعا زیباست نه؟؟؟ خوش باشی.
با جوونه ها یکی شو
قد بکش
نگو که سخته...جنگل تاره به پا کن
هر یه آدم یه درخته...
سلام من متوجه نشدم دقیق که چیزی بگم!!!
آفرین... DHTML هم که بلدی... ولی رو تمپلیتت بیشتر کار کنی... بلاگت جالب تر میشه... قربانت :*
بابی!زودتر این مشکل کامپیوترتو درست کن دیگه...بعدشم اپدیت بکنی بد نیست...
همه چوبای جنگل دسته تیغ تبر شد .......... درست مثل ادما ........... راستی این عکسه خیلی اشتیاقم را به دریا بیشتر کرد ........ من ساحل دریا را میخوام )):