تنهایی

نه، من خانه ای ندارم، حرفی نمانده است. دیوار و سقف خانه من، همین هاست که مینویسم. همین طرز نوشتن، از راست به چپ...

تنهایی

نه، من خانه ای ندارم، حرفی نمانده است. دیوار و سقف خانه من، همین هاست که مینویسم. همین طرز نوشتن، از راست به چپ...

مردان بی ادعا...



یاران چه غریبانه
     رفتند از این خانه
            هم سوخته شمع ما
                    هم سوخته پروانه....

بشکسته صبوحامان
     خون است به دلهامان
            فریاد و فغان دارد 
                    دردی کش میخانه...

هرسو نظر اندازی
     صد خاطره میسازی
            زانها که سفر کردند
                    دلشاد از این خانه...
 
تا سر به بدن باشد
     این جامه کفن باشد
            فریاد اباذرها
                   ره بسته به بیگانه...


ای وای که یارانم
      گلهای بهارانم
             رفتند از این خانه،رفتند غریبانه...

خیلی زوده برای فراموشی...



نظرات 3 + ارسال نظر
[ بدون نام ] جمعه 1 مهر‌ماه سال 1384 ساعت 12:55 ق.ظ

تو برو خودتو درست کن
بد بیا اینارو بنویس جوجه............

نوشین۱۷ جمعه 1 مهر‌ماه سال 1384 ساعت 01:08 ب.ظ http://Nooshin17.tk

درسته خیلی زوده خیلی زود

محسن نوروزی چهارشنبه 2 آذر‌ماه سال 1384 ساعت 11:23 ق.ظ

سلام
معذرت می خواهم آیدی من درستش اینه
mohsen_1170@yahoo.com

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد