روزگار غریبی است نازنین...

این همه آشفته حالی، این همه نازک خیالی
                   ای به دوش افکنده گیسو، از تو دارم از تو دارم
این غرور و عشق و مستی، خنده بر غوغای هستی
                   ای سیه چشم و سیه مو، از تو دارم از تو دارم
این تو بودی کز ازل، خواندی به من، درس وفا را
                   این تو بودی کآشنا کردی به عشق، این مبتلا را
        

                         من که این حاشا نکردم،از غمت پروا نکردم

دین من، دنیای من، از عشق جاویدان تو رونق گرفته
                  سوز من، سودای من، از نور بی پایان تو رونق گرفته
من خود آتشی که مرا، داده رنگ فنا، میشناسم
                  من خود شیوه نگه چشم مست تورا، میشناسم
                                     

                        دیگر ای برگشته مژگان، از نگاهم رو نگردان

همیشه مامان میگفت: ازدواج یعنی دو نفر با هم، در کنار هم، برای زندگی بهتر.الان دیگه این جمله کاملا دگرگون شده.یه چیزی تو مایه های: یک نفر رو کله یه نفر دیگه برای یورتمه رفتن!! یا وسیله تبدیل به هدف شده ای که به خاطرش حاضریم دست به هر کاری بزنیم.خودمون و بقیه رو بکشیم پایین و از انواع خدعه ها و نیرنگها استفاده کنیم و در بیشتر مواقع چیزی برامون نمیمونه جز یه مهر طلاق!! آخه ننه ات خوب، بابات خوب، تو چی کم داشتی و داری که به خاطر اینکه تو این مسابقه احمقانه از بقیه دوستات عقب نیفتی (اگرچه اونها هم یه گندی تو همین مایه ها زدند و دارن میزنن!!)، یه همچین بازگشت به عقب احمقانه ای رو انجام میدی؟!آخه چقدر من از مولانا کد کنم؟:
بر هرچه همی لرزی، می دان که همان ارزی        زین روی دل عاشق، از عرش فزون باشد!!
                                                       
                                                  ****************      
قضیه رفتن و برگشتن آدمها چیز پیچیده ایه، آدم اون وسطها میمونه.نمیدونه هنوز به طرف حس داره یا نه؟ اون حس دوست داشتنه یا انتظار انتقام؟ اصلا میشه با ترس از دوباره رفتنش کنار اومد یا نه؟ کنار اومدن تو با برگشتنش نوعی بی شخصیتی یا ضعفه؟ خود اون برای چی برگشته؟ به پیسی خورده یا واقعا یه حس قوی اون رو اورده اینجا؟ تمام اینها وقتی پیچیده تر میشه که طرف موجود هزار تویی مثل تو باشه با یک علامت سوال محکم جلوی چشمهای من که برای ایتدایی ترین چیزها هم لازمه.

خورشید دشنه خورده ام رو، تو سایه ها امون بده      تو بهت این ثانیه ها، عشق رو به من نشون بده
                                          
                                                  ****************
پ.ن 1: " دوران خودسازی و دگر شناسی " بهترین اسمیه که میشه رو دوران حال من گذاشت.هم دارم خودم و قابلیتهام!! رو بهتر میشناسم، هم به همه دور و بریهام آب خیرات میکنم تا ببینم چقدر تو زیرابی رفتن مهارت دارن.الحمدلله که همه واجد شرایط مسابقه شده اند!!!
پ.ن 2: اگر میفهمیدم تو چی از جون من میخوای...
پ.ن 3: فسقلی...