چه بی اثر....

در این دنیا تک و تنها شدم من
گیاهی در دل صحرا شدم من
چو مجنونی که از مردم گریزد
شتابان در پی لیلا شدم من
چه بی اثر می خندم
چه بی ثمر میگریم
به ناکامی چرا رسوا شدم من
چرا عاشق چرا شیدا شدم من
.......

نان پاره ز من بستان جان پاره نخواهد شد
                                                    وانرا که منم ماوا آواره نخواهد شد

وانرا که منم که خرقه عریان نشود هرگز
                                                   وانرا که منم چاره بیچاره نخواهد شد