یادمان باشد که اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق ز هر بی سرو پایی نکنیم
و ای کاش همه مردم شهر
دانه های دلشان پیدا بود...

کنسرت عصار

اینجا سالن میلاد.مردم هنوز کامل نیومدن.پرده کنار میره ، سوت ودست مردم هم به هوا.سلطان ساکسیفون ایران ((فواد حجازی)) میاد رو سن. هنوز مردم سوت میزنن که اصل کاری وارد میشه.علیرضا عصار از نوادر خواننده های کنونی که میلرزونه و به فکر وامیداره.سلام و احوالپرسی و عذرخواهی بخاطر تاخیر در اغاز برنامه.اولین قطعه یه اهنگ از بک استریت بویز که با این شروع میشه: So many words for the broken heart... مردم باورشون نمیشه.تک خوان زن کنسرت شروع میکنه به هنرنمایی ولی این تازه اغاز کاره.کوچ عاشقانه،حال من بی تو...یه قطه از وست لایف...اوج صدای این تک خوان بی نام و نشون اینجا معلوم میشه.صدایی به قدرت و رسایی ویدنی هیوستن.مردم هم  که تازه از این چیزا دیدن  و باورشون نمیشه تو جمهوری اسلامی یک زن به این بلندی تکخونی بکنه سالن رو میبرن رو هوا.
عشق الهی،ای کاروان...((ای خورشید مهربون به ابر اسمون بگو به حال من بباره)) رو کامل میخونه و وسطش نوازنده های پرکاشن و درام به هنرنمایی البته تو مایه های 6/8 میپردازن.دوباره این اهنگ رو از اول میخونه.این لابلا اهنگهایی هم از البوم جدیدش که حدود 5 ماه هست که منتظرشیم اجرا میکنه که همش حکایت از یه البوم قوی و تا حدودی سیاسی داره.اهنگهایی به اسم ((اشتباه بود ))و((شکار)) که واقعا معرکه بود.
بدون انتراکت میره سراغ اونی که منو دیوونه میکنه....کیه که آخر دیوونگیه واسه چشات,کیه جز من که میمیره واسه لحن خنده هات...وای که گرمای دستات نجاتم داد وگرنه نمیدونم الان کجا بودم.
قطعه بعدی اهنگ فیلم Professional از استینگ بود که باز سالن رو به هوا برد.البته یه کار خارجی دیگه هم اجرا شد که من تا الان دارم فکر میکنم و یادم نمیاد که مال کی بود با اینکه خیلی اشنا میزد.
عصار یه گشتی دور و بر سن میزنه و یه چیزایی میگه.بر میگرده جلوی میکروفون و بدون اهنگ و مقدمه...خیال نکن نباشی بدون تو میمیرم...دیگه کاری از دست ماموران حراست و اماکن بر نمیاد.سالن درحال انفجاره.من که برای خودم سوال پیش اومده بود چجوری در حالت نشسته یه وجب از صندلی فاصله داشتم.
از سالن میایم بیرون چهره ها همه مملو از رضایته.توی مسیر پارکینگ تا در خروجی هرکی یه چیزی گوش میده و ما هم البته ابی خودمون رو...
جای همه خالی بود بخصوص سارا،مهرنوش،شیما،بهرام و نگار.

-------------------------------------
دو نکته در باب بلاگستان!!
فحش و فحش کاری در مورد انجمن بلاگ نویسان ایران ادامه داره و هر کسی نظر خودش رو میده.یه عده موافق نظم گرفتن بلاگها و داشتن یه تشکیلات منظم هستند خیلیها هم اون رو باعث تحدید بلاگها و نویسندگانشون میدونن.
شنبه که داشتم با دوستم از خیابون ایران زمین رد میشدم دیدم پرشین بلاگ یه میز گذاشته کنار خیابون و روش یه پارچه که نوشته بود پرشین بلاگ و به مردم شربت صلواتی میدادن.حالا اینا چیکاره هستند و منظورشون از این کارا چیه خدا میدونه...

من که میدونم تو کارت درسته.من که قبولت دارم.من که همیشه پیشونی بندگی به خاکت مالیدم.من که میدونم همه اینا امتحانه.من که میدونم همش بخاطر خودمه.من که میدونم تو همیشه خوب مارو میخوای.میدونم که همیشه گلچین میکنی برام.میدونم انقدر دقیق برام چیندی که مو لای درزش نمیره.میدونم حالا حالاها مونده.میدونم تازه اینا اول کاره و برای دستگرمیه.میدونم هنوز بچه ام.میدونم هنوز کمم،خیلی کمم از نقطه هم کمتر.ولی...
ولی کاش میدونستم چرا.کاش  مثل بقیه امتحانا وقتی میرم سر جلسه میفهمیدم دلیل امتحان رو.کاش اگه امتحان سخته دلم میسوخت که چرا بیشتر تلاش نکردم.کاش اگه خراب میکردم اینم مثل بقیه میرفت رو نمودار.کاش دم اعلام نتایج با یه خورده چک و چونه زدن با استاد از افتادن در میرفتم.کاش موقع امتحان رو میدونستم درست عین پایان ترم.کاش عین همون از یه هفته قبل شروع میکردم به تمرین امتحان.ولی...
ولی من تو گوشه تنهاییم یه چیزی دارم که تو تو عرش اعلات هم نداری.من چون تویی دارم که بهش تکیه کنم ولی تو...

در انتظار...

روزی خواهد امد...و بیداد را از جهان خواهد زدود... روزی خواهد امد همچون افتابی گرم...و حضورش هرجا که ظلمت،هر جا که بیداد،همه را خواهد سوخت...فرو افتادگان را برخواهد کشید و طاغیان را به زیر خواهد اورد...
و همه جا عطر عدالت خواهد بود و خوشه های نور ...

عشق و شعور و اعتبار
کالای بازار کساد
سوداگران در شکل دوست
بر نارفیقان شرم باد
هجرت سرابی بود و بس
خوابی که تعبیری نداشت
هرکس که روزی یار بود
اینجا مرا تنها گذاشت...
مرسی عزیزم...

باز تو اومدی و مسخره بازیات شروع شد.با اون همه ادعا رفتی و گفتی دعا کنین طاهر برگردم اما بدتر از همیشه اومدی.مطمئن باش یک دقیقه از اون سفرت قبول نیست وقتی با دوروبریات اینجوری رفتار میکنی.حالا میخوای تمام عمرت خودت رو ببند به کعبه... .