تنهایی

نه، من خانه ای ندارم، حرفی نمانده است. دیوار و سقف خانه من، همین هاست که مینویسم. همین طرز نوشتن، از راست به چپ...

تنهایی

نه، من خانه ای ندارم، حرفی نمانده است. دیوار و سقف خانه من، همین هاست که مینویسم. همین طرز نوشتن، از راست به چپ...

نان پاره ز من بستان جان پاره نخواهد شد
                                                    وانرا که منم ماوا آواره نخواهد شد

وانرا که منم که خرقه عریان نشود هرگز
                                                   وانرا که منم چاره بیچاره نخواهد شد
نظرات 7 + ارسال نظر
شیما پنج‌شنبه 17 دی‌ماه سال 1383 ساعت 08:51 ب.ظ

بابک دیر به دیر می نویسی هاااا ولی وقتی می نویسی پر محتوا می نویسی ... ای ول :) کلی جات تو کنسرت خالی خواهد بود کلی یادت میکنیم :)

[ بدون نام ] پنج‌شنبه 17 دی‌ماه سال 1383 ساعت 10:23 ب.ظ

مرسی !! X-:

سارا جمعه 18 دی‌ماه سال 1383 ساعت 12:58 ق.ظ http://www.sara8.com

همه آنچه که باید می فهمیدم را خواندم در این شعر... موفق باشی دوست من.!

زهرا جمعه 18 دی‌ماه سال 1383 ساعت 03:56 ق.ظ

قبول دارم ........ میدونی بعد از چقدر امدم این طرفا ؟!؟

سارا دوشنبه 21 دی‌ماه سال 1383 ساعت 08:10 ب.ظ http://saara.persianblog.com

وانرا که منم چاره بیچاره نخواهد شد !!!!!
ای کاش درد مرا هم چاره بود که اینچنین میان بودن و نبودن؛ میان ماندن و رفتن خودم را به دیواره های زندگی مزحکم نمی کوبیم و اینچنین زجر نمی کشیدم و از درون خرد نمی شدم...

سارا دوشنبه 21 دی‌ماه سال 1383 ساعت 08:11 ب.ظ http://saara.persianblog.com

من نه تنها چاره نیستم بلکه خود خود بیچارگی هستم ..هم برای خودم هم برای بقیه

نیلوفر چهارشنبه 23 دی‌ماه سال 1383 ساعت 11:15 ب.ظ http://http://jensiyat-e-gomshodeh.persianblog.com/

یکی بیاد به من بگه که شما ها چتون شده؟؟؟؟؟؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد