تنهایی

نه، من خانه ای ندارم، حرفی نمانده است. دیوار و سقف خانه من، همین هاست که مینویسم. همین طرز نوشتن، از راست به چپ...

تنهایی

نه، من خانه ای ندارم، حرفی نمانده است. دیوار و سقف خانه من، همین هاست که مینویسم. همین طرز نوشتن، از راست به چپ...

نه سال گذشت

 

هنوز حس غریب و مزخرفیه. هنوز هم عادت نکردم. هنوز هم راحت نیستم. از اون بدتر که اینجا تاریخ رو هم گم کردم و باید برم تو اینترنت ببینم امروزه با دیروز بود. هرچیزی تو غربت دو برابر میشه انگار.