تنهایی

نه، من خانه ای ندارم، حرفی نمانده است. دیوار و سقف خانه من، همین هاست که مینویسم. همین طرز نوشتن، از راست به چپ...

تنهایی

نه، من خانه ای ندارم، حرفی نمانده است. دیوار و سقف خانه من، همین هاست که مینویسم. همین طرز نوشتن، از راست به چپ...

اگر بگویم که سعادت،حادثه ایست بر اساس اشتباهی...

 

هنوز هم روزها از پی هم میگذرند و من ام غرق ِعطر اطمینان.اگرچه بسیارند حوادثی که خلقم را تنگ میکنند اما...

صداقتت بوی تعفنی نو میدهد.آنجا که با دستمالی خون آلود در جیبم،به دنبال ِبکارتت میگردم.میگویند حقیقت مثل دستمال ِشب ِزفاف دورانداختنی است،پس من حقیقت را در جیبم گذاشته ام.

تو بگو خالی هستیم و دچار یکنواختی، من میگویم: یاس آنقدر توانا نیست که پا بر سر امید نهد، گرمای خورشید ِاضطراب، کجا خشکی ِچشمه یقین را تواند؟ اما خورشید هنوز زنده است، میبینی که... دروغ نگویم،من هم گاه نا امید میشوم.آنجا که با فندکی در جیب، میخواهم به جنگ تاریکی ِدنیاها بروم.رسول عشق ام، اما در هنگامه بی دینی، کتاب رسالتم دل، و چه بسیارند گوساله های سامری!!!

" هرگز کسی این گونه به کشتن خود بر نخواست، که من به زنده گی نشستم!! "

اما هنوز هم امید،تواناست. سهم من از حیات بسیار است، حتی بعد از مرگ. بسیارتر از موشی که کفنم را بدرد...

 

 

 

پ.ن 1: نمیخواهم چیزی بشنوم، نه از دوست به ظاهر " دون ژوئن " مون و خیل دخترکان خیالی ای که هر روزه به جمع عشاقش میپیوندند و نه از " گرل فرند " (با اقتباس!!) سابقم و شرح دوردورهای مکررش در سطح شهر.زندگی ام در سکون و آرامشی بی نظیر جریان دارد، اگر چه شاید دیگر دل من دل نیست و شاید از نامردیم همین بس، که دیگر آرزوی دخترکان از بلوغ گریخته نباشم، اما به خدا جغد هم به هنگامه شور و شوق بیداری آدمها،سکوت لانه تاریک درد خودش را ترجیح میدهد.

پ.ن 2: کتاب شعر زمان ما،  در باره احمد شاملو را از دختری کتابفروش خریدم - و از گفتگو با او و با خبری اش از همه جا وهمه چیز و همه کس تا آن حد لذت بردم که بسیاری از کارهای آن روزم را به فراموشی سپردم و تن به دریاچه گفتارش زدم و جالبتر اینکه بعد از مدتی که از مغازه اش بیرون آمدم، هیچ احساسی به او نداشتم!! انگار در احساس و رفتارم، به اوج خلوص رسیده ام.-  تنها به این دلیل که از عداوت بی دلیلم با شاملو بکاهم.با تمام فشاری که حین خواندن کتاب بر من وارد میشد، به خواندنش ادامه دادم تا آنجا که بدن همسرش(عشقش) را برای من ِ مخاطب توصیف میکرد، آن هم با لفظ سخیف "پستان" آنجا که گقت:" پستانهایت، کندوی کوهستانهاست..."، کتاب را بستم!!!

پ.ن 3:  یادمان باشد از امروز خطایی نکنیم گرچه در خود شکستیم صدایی نکنیم . یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند ، طلب عشق ز هر بی سرو پایی نکنیم . دوستان به خدا بی وفایی نکنید ، با دل شکسته جدایی نکنید یا وفا کنید تا آخر عمر یا از اول آشنایی نکنید.

 

به قول شاملوی منفورم:
بودن
یا نبودن...
بحث در این نیست
وسوسه این است.
نظرات 6 + ارسال نظر
سارا چهارشنبه 10 خرداد‌ماه سال 1385 ساعت 09:09 ب.ظ http://www.adomide.com

میدونی چی بابک نوشته هات فقط خاص خودته... ولی میشه از عمق نوشته هات به خیلی چیزها پی برد... با اینکه همه چیز رو توی یه هاله ای وهم میذاری ولی زلالی خاصی هم بهش میدی.... گرچه شب تاریک است.. دل قویدار سحر نزدیک است...

ملقب به عسل چهارشنبه 10 خرداد‌ماه سال 1385 ساعت 11:19 ب.ظ http://30in.persianblog.com

:-)

کتبا از این تحولی که ایجاد کردین تشکر می کنم !!!
واقعا آدم میاد میبینه بعد از ۱ ماه ، یکی بالاخره آپدیت کرده ، شاد میشه !

گفتی بالاخره از وبلاگ منو و اون یکی وبلاگ فهمیدی چه خبره ، نه ؟؟
خب حالا اگه میشه یه وبلاگ هم معرفی کن که منم از این وبلاگ و اون یکی ، یه چیزی بفهمم !!!

سارا پنج‌شنبه 11 خرداد‌ماه سال 1385 ساعت 06:30 ب.ظ http://www.adomide.com

مرسی بابک بخاطر لطفی که داری.. میدونی قرار نیست ما همه چیز رو بگیم.. قرار نیست هر اتفاقی که میافته ثبت بشه یه اشاره کوچیک هم کافیست که دنیای ما رو بهم بریزه....ما یک روز کبوترهایمان را دوباره پیدا خواهیم کرد..

سلیمk یکشنبه 21 خرداد‌ماه سال 1385 ساعت 07:17 ب.ظ http://www.salimian.com




از ارتباط شما با صندوق پستی

kh-salimian@hotmail.com

سپاسگزارم


:برخی وبلاگ های این حقیر عبارتند از

http://www.kh-salimian.blogsky.com

http://www.kh-salimian.persianblog.com

http://efaf2.blogsaz.com

http://salehsalim.blogfa.com/



بابک تنها دوشنبه 22 خرداد‌ماه سال 1385 ساعت 08:34 ق.ظ http://www.babak-alone.blogfa.com

سلام
توهم که هم درد مایی
ای عجب گل گفتی بی وفایی نکنید
خواهش میکنم به وبلاگم سر بزن و نظر بده
بای

[ بدون نام ] پنج‌شنبه 1 تیر‌ماه سال 1385 ساعت 11:56 ق.ظ

اون کامنتی که در رابطه با پست آبان ماهت داده بودم چون
دیر به دیر وبلاگتو می خونم به خودم ربطش دادم و علتش این بود که همزمان با یکسری اتفاقاتی بود که بین من و تو افتاده بود ...
با توجه به کامنتی که بعدا sh... گذاشته بود و ... حس کردم اشتباها اون پست رو به خودم نسبت دادم... حالا نمیدونم آیا درسته که بخوام جواب سوالتو(اون رو که دیدم.حالا میخوام ببینم اشتباه بود حرفم؟فایده داشت؟تو که بعدش خیلی چیزهارو ثابت کردی!!! ) بدم ؟؟!!

البته اگر میگفتی که کی هستی راحتتر میتونسم بهت بگم که راجع به تو بوده یا نه.ولی به هر حال خوشحال میشم جواب سوالم رو بدی حالا چه اون متن مربوط به تو بوده چه نبوده...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد