من فکر میکنم، هرگز...
نبوده قلب من اینگونه،
گرم و سرخ
احساس میکنم،
در بدترین دقایق این شام مرگزای،
چندین هزار چشمه خورشید در دلم،
می جوشد از یقین
احساس میکنم در هر کنار و گوشه این شوره زار یاس
چندین هزار جنگل شاداب ناگهان،
می روید از زمین
آه ای یقین گمشده،
ای ماهی گریز
در برکه های آینه،
لغزیده تو به تو
من آبگیر صافی ام، اینک به سحر عشق،
از برکه های آینه، راهی به من بجو
من فکر میکنم، هرگز...
نبوده دست من این سان، بزرگ و شاد
احساس میکنم،
در چشم من،
به آبشر اشک سرخ گون
خورشید بی غروب سرودی
که شب نفس...
احساس میکنم، در هر رگم...
به هر طپش قلب من کنون،
بیدارباش قافله ای
میزند جرس...
آمد شبی برهنه ام از در، چو روح آب
در سینه اش دو ماهی و در دستش آینه
گیسوی خیس او، خزه بود
چون خزه به هم
من بانگ برکشیدم، از آستان یاس
آه ای یقین یافته،
بازت نمینهم...
سال 86 اومد و جای 85 رو گرفت.به همین سرعت و راحتی.
این لحظه ها، که قیمت قد کمان ماست
تیریست بی نشانه، که از شصت میرود
خوب آخر ساله، باید عید رو تبریک بگم، اما حوصله ندارم.باید طبق روال این چاردیواری، سال رو دوره کنم، یا جمع بندی، اما حوصله ندارم.شاید لازم هم نباشه، همش رو که ذره به ذره طی سال نوشتم.این اسفند افسانه ای هم که گفتن نداره.نمیخوام راجع بهش حرف بزنم یا حتی فکر کنم.دست به هر کاری که بزنی، کلی فکر باهاش میاد.درستی یا غلطیش، دوام و استقرارش، ترس و نگرانیش، خیالاتش، برنامه هاش، همه و همه.اما فعلا با اینا کاری ندارم.میخوام بذارمش زیر زبونم و مزه مزش کنم.میخوام بره اون پایین، ته ته دلم بشینه و بهم نیرو بده.منم با اطمینان هرچند موقتی، راه برم و لبخند محو روی لبهام، محوتر از همیشه باشه، واقعی تر از همیشه.
در بستن پیمان ما، تنها گواه ما شد خدا
تا این جهان برپا بود، این عشق ما بماند به جا
مثل اینکه قراره عید جالبی باشه.مامان جان که تشریف میبرن پیش فوفولشون! منم که تا 5 ام مرخصی دارم و از بعدش حتی جمعه و سیزده بدر هم باید برم خدمت مقدس! دونفر (واحدشون نفره؟!) قراره بیان پیشم و تا 10 ام بمونن، قراره جای خالی خیلی چیزها رو پر کنن! قراره روزی 7 تا فیلم ببینیم با فاصله زمانی یک اپیزود از سریال "Friends" بین هر فیلم! شاید بریم اصفهان، و البته هرگز نمیریم شمال! آخه آدمهای سگی مثل من، همچین ییهویی قاطی میکنن!
همیشه خدایا، محبت دلها، به دلها بماند، بسان دل ما
که لیلی و مجنون، فسانه شود، حکایت ما، جاودانه شود
بوی عید میاد، همون بویی که همیشه برام تازگی داره و انرژی.اصلا مهم نیست نیروهای مسلح دم عیدی آماده باش هستند و امکان وقوع هر اتفاقی هست، اصلا مهم نیست فیلم "300" به فروشش ادامه میده،اصلا مهم نیست که خیلیها حقارتشون رو به اوج تماشا گذاشتن، اصلا اهمیتی نداره که مدت مرخصیم، نه تو پیشمی و نه تو، اصلا اهمیت نمیدم که حتی سرمای بیرون و گرمای بخاری ماشین دلیلی نمیشه برای موندنت، مهم نیست که هر قدم که جلو میرم، این نگرانی لعنتی پا به پام میاد: مهم اینه که من دوست دارم و دوست داشته میشم، و لا غیر!
پ.ن 1: یا مقلب القلوب والابصار، یا مدبر اللیل و النهار، یا محول الحال و الاحوال، حول حالنا الی احسن الحال...
پ.ن 2: لطفا دیگه از من راجع به نوشته هام سوال نکنین، چون دیگه جوابتون رو نمیدم!
پ.ن 3: لخت نویسی همیشه دردسرهای خاص خودش رو داره، از طرف هر خواننده ای که فکرش رو بکنی، اما بیشتر از هر زمانی به لختی و بی ناموسی اهمیت میدم!
پ.ن 4: سال آرومی رو براتون آرزو میکنم...
بمیرید بمیرید.در این عشق بمیرید
سلام
سال نو مبارک
امیدوارم سال خوبی را در پیش داشته باشی
شادی و سلامتی را برات آرزو می کنم
شمالی که قرار بود بریم ،شاش.
خودمونو بچسب!!!
ت مثل تازگی است اگر تازگی مثل تبسم باشد.
ت مثل تبسم است اگر بر لبان تو باشد.
ت مثل توست.
تبسم تازه تو که رنگ ریحان بنفش را دارد.
ت مثل توست.
تو که تلخون تلخ لبانت تازه ترین تبسم را دارد.
کلنجارم این نتیجه رو داد :-)
بعد از بلند زمستان نخستین بنفشه را می بینی ! شاید در گذری سنگی به شکل قلب ببینی و در شبی از شبهای بهار صدای بلبل بشنوی ! آری افسون بهار به دور تنت مثل عشقه پیچیده جادو شده ای رفیق جادوی عشق بهارت عاشقانه
سال نو رو بهت تبریک میگم :-)
دیگه سراغ من نمیای....
سال نو مبارک..
و قلب من هیچ سرخ نبود.....
سال نو مبارک !
بابک جان سال خوبی رو برات آرزو می کنم:)